maandag 13 juni 2011

Van Moer triatlon Zwijndrecht - te verwachten opgave ...

Ik heb na mijn val van zondag de hele week getwijfeld om al dan niet te starten in Zwijndrecht. Het was de laatste geplande wedstrijd voor Antwerpen en ik kon het wedstrijdritme enerzijds nog wel gebruiken. Anderzijds had ik nog enorm veel last van mijn lichaam dat nog overal zat tegen te wringen na mijn kennismaking met het asfalt vorige week... Uiteindelijk ben ik toch naar Zwijndrecht vertrokken, vooral omdat onze nieuwe Kevin van de club zijn allereerste wedstrijd ging meedoen en wat raad en ervaring kon gebruiken, vooral organisatorisch. Ik wist dat hij een supertijd kon realiseren.

De organisatie van Van Moer was schitterend, zeker een van de betere in het circuit. Het enige nadeel lag hem in de afstand van de finish tot het zwemmen. Er diende een weg van 13km overbrugd te worden vol met spoorwegovergangen. Gelukkig hadden ze deze goed aangegeven en via paaltjes de rijrichting aangeduid.
Met een dikke 250 atleten moesten we vertrekken voor 1000m zwemmen in het Doeldok. de dames vertrokken eerst, na 5 minuten gevolgd door de heren en nog eens 5 minuten later door de veteranen en trio's. Er werd 500m langs de kade van het dok gezwommen, en dan rond de boei dezelfde afstand terug in omgekeerde richting. De zwemervaring in het Doeldok was voor mij tot hiertoe de moeilijkste die ik ooit in een wedstrijd had gehad. Er stond een stevige wind die iedereen constant richting kade duwde, je was constant de oriƫntatie kwijt. De registratiematten lagen een heel eindje na de trap, ik schat een kleine 18 minuten gezwommen te hebben, wat zeker niet super is. Achteraf bekeken echter bleken ook de tijden van de anderen trager dan in vorige wedstrijden dus niks om me zorgen over te maken. Het lichaam was ook nog in orde. Kevin was een minuutje of 3 voor mij uit het water, Peter Philips een dikke minuut na mij.

De fietsproef bestond uit 2 toeren door de polders en dan die lange strook terug naar het zenuwcentrum aan de finish (opnieuw over de treinsporen), in totaal 45km. Er stond een enorme wind wat een zeer slecht gevoel gaf bij mij over mijn snelheid. Ik had ook geen horloge of snelheidsmeter meer (gesneuveld bij mijn val vorige week) en dus geen besef van tijd. Ik reed wel menig fietser voorbij maar werd ook constant zelf gepasseerd, meer dan ik bvb in Geel de indruk had. Mijn schouders en benen begonnen echter al meer en meer tegen te wringen naarmate de kilometers in de TT-beugels vorderden. Na een 25km ben ik Anna voorbijgereden (was 5min voor mij gestart) en uiteindelijk heb ik 1u16min gereden wat al bij al toch niet zo slecht was gezien de omstandigheden. Ik begon als 110e van de 250 aan het lopen, wat nog binnen de gebruikelijke zone ligt, en de eerste 2km gingen eigenlijk vlotjes. En toen met het zicht op de grote rotonde besloot mijn lichaam om volledig in staking te gaan. Conditioneel zat ik nog echt goed maar ik moest serieus vaart minderen door plotse steken in beide benen en schouder. Ik heb nog 500m door gezet, maar toen stond daar gelukkig referee en clubgenoot Patrick die me wijselijk aanraadde om te stoppen, de grimas op mijn gezicht aflezend. Ik ben uit de wedstrijd gestapt en terug naar de finish gewandeld, met een conditioneel fris gevoel maar gehavend lichaam en gedeukte moraal.
Kevin werd uiteindelijk 3e bij de HU23 en 48e overall in een supertijd, Anna haalde wederom het podium en Hugo en Peter maakten er ook een mooie wedstrijd van. Achteraf heb ik mijn moraal toch terug wat kunnen opkrikken door de superleuke sfeer in en rondom de tent en de supercollega's van BrTC, waaronder ook nog Peter Van Bel die kwam supporteren! 

Achteraf maak je dan de analyse. Met het zicht op de 70.3 van Antwerpen heb ik de juiste beslissing genomen om tijdig te stoppen, en gezien hoe ik door de lucht ben gegaan zondag, mag ik beide pollekes al kussen dat ik aan de start kon staan. De conditie zit nog altijd goed, en mijn zwemmen en fietsen waren OK gezien de omstandigheden. Ik ben wel blij dat ik nog eens met de TT fiets in een wedstrijd heb kunnen testen in volle 'configuratie' (drinkbus, carbonnen wielen, ...).  Nu zit er niks anders op dan genoeg te rusten. Mijn rechterschouder was helemaal op gisteravond; de wonde aan mijn linkerknie en de blauwe plek aan mijn rechterheup speelden ook terug op. Dinsdag moet ik bij SportsUZA mijn lactaattest op de fiets gaan doen. Dit moet wel lukken in principe maar als ik voel dat de test niet representatief zal zijn, geef ik er ook wel tijdig de brui aan. De rest van de week wordt rusten en misschien een klein beetje losfietsen of zwemmen om dan vrijdagavond in Brecht de 10km jogging mee te doen, en dat zal tegen een rustig trainingstempo zijn...

Foto's op http://gallery.me.com/krisve

De volgende afspraak is de 24u van Zolder op 25-26 juni.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten